Heiða María Gunnarsdóttir

11.6.2008 | 11:52

Minning um góða konu...

Þá er baráttunni hennar Lorraine lokið - ekki stóð bardaginn lengi yfir og þó barðist hún hetjulega við þessa vá sem krabbameinið er. Fyrir rétt rúmum þremur mánuðum var vinkona mín, yfirmaður og lærimóðir greind með krabbamein í lungum sem dreifðst hafði útí eitlakerfið. Hún hafði svosem ekki kennt sér mein, annað en kannski bara svolítið orkuleysi og slen - en hún hélt ótrauð áfram án þess að hugsa mikið um ástæðunar fyrir þessari þreytu.

Lorraine var með eindæmum orkumikil, lífleg og uppátækjasöm kona. Hver sá sem einhvern tíman hitti hana varð af henni snortinn - og uppátækin þykja minnistæð. Hvort sem það var í afmælinum hjá honum David þar sem hún tók uppá því að herma eftir Marilyn Monroe og færði borðstofuborðið til svo hægt væri að dansa almennilega í húsinu, eða þegar við fórum á milli hótelherbergja samstarfsfélaga okkar og sungum lög úr barnæsku af lífi og sál - Lorraine var alltaf hrókur alls fagnaðar.

Aldrei hefði mér dottið í hug að ég þyrfti að kveðja vinkonu mína svona langt fyrir aldur fram - að hún verði ekki við brúðkaupið okkar Davids í júlí, að hún drífi mig áfram þegar vinnan er að ná tökum á mér, segji mér að vera góð við David og skipa honum að vera góðum við mig, að geta ekki sms-að henni yfir American Idol og sest í létt spjall með hvítvínsglas við hönd. Lífið er stundum ekki sanngjarnt, en maður maður víst að taka því öllu saman...hvort sem good, bad or the ugly!

Flokkur: Bloggar | Facebook