Heiða María Gunnarsdóttir

Ætli það sé ekki kominn tími á fréttapakka úr bretaveldi!  

Vorið er loksins komið og ég farin að telja niður dagana í fæðingarorlof. Síðasti dagurinn í vinnunni verður einhvern tíman í endan a maí eða byrjun júni – en það fer allt eftir því hvernig málin þróast hér a skrifstofunni. Nýjasta nýtt er að þeir geta ekki haldið fyrirtækinu opnu án mín og get ég því búist við uppsagnarbréfi á næstu vikum – já, trúi því þeir sem vilja, en ég er ómissandi! Það vill nú svo skemmtilega til að uppsagnarfrestur á Bretlandi er 4 vikur og smellur akkúrat saman við fæðingarorlofið...kemur ekki á óvart svona miðað við almennan framgang yfirmanna!  

Ég er semsagt að gera mest lítið í heila 8 tíma á dag – svo öll verkefni væru vel þegin. Ég ætti kannski bara að taka með mér prjónadót og skella einhverju saman á litla kút sem er væntanlegur í heiminn eftir tæpar 9 vikur.  

Ég er aðeins farin að þreytast og líkaminn farinn að hægja á sér. Varla að maður geti snúið sér í rúminu án vandkvæða, hvað þá komið sér uppá þriðju án þess að vera móður og másandi – þriggja hæða hús var góð hugmynd á sínum tíma!  

David vinnur og vinnur. Varla að ég sjái hann fyrir 8:30 og ég fæ nú þann heiður að keyra manninn og sækja hann á lestarstöðina kvölds og morgna. Nýja starfið viðist ganga vel og vonandi fær hann fastráðningu í endann á maí. Endalausir fundir í Glasgow, Birmingham og London – þessi fótbolti hérna er eins og skoska mafían. Vonandi kemur eitthvað út úr þessu öllu saman, enda þessi elska bæði með lögmanns og umboðsmanns réttindi.  

Allavega – lítið annað að frétta. Farin að leita að garni á netinu!   

Ég er búin að eiga í smá baráttu við heilbrigðiskerfið í Bretlandi - og hef komist að þeirri niðurstöðu að það er sko ekkert að okkur David...það er kerfið sem er lasið!

Ég óska þess nú ekki oft þessa dagana að vera heima á Íslandi (no offence - efnahagurinn ekki beint aðlaðandi)...  Ég er nokkuð viss að það tekur ekki hátt í 2 ár að komast að hjá spítölunum í gegnum tryggingastofnun. Og vitiði hvað...við þurfum að byrja uppá nýtt vegna þess að gögnunum okkar hafa týnst í skriffinskunni hér (sem er augljóslega okkur að kenna) og vegna þess að við mættum ekki í tíma hjá ráðgjafa sem okkur hafi verið gefinn en enginn hafði fyrir að því að segja okkur frá (aftur alveg augljólega okkur að kenna!).

Allavega var ég hjá heimilslækninum áðan svo að hann geti vísað mér á sama sérfræðing og hann gerði fyrir 2 árum, svo við getum byrjað sama ferlið uppá nýtt....og hann sagði sjálfur "og svo furðar fólk sig á því af hverjum almenna heilbrigðiskerfið er peningalaust" og bætti við að hann hafi verið á fundi um daginn þar sem komu saman 3 læknar og 21 (já TUTTUGUOGEINN) deildarstjóri...eitthvað virðist kerfið hér vera öfugsnúið. Hvað finnst ykkurÞ!Þ

Óóó hvað ég vildi að Tryggingastofnun að ég gæti fengið stuðning frá Tryggingastofnun og þurfa þar að leiðandi ekki að standa í þessu stressi hérna!

Maðurinn minn er illa brenndur! Ég hefði haldið að eftir 42 ár að hann hafi lært að bera á sig sólarvörn... og það var í gær. Í dag lærði hann ekki af reynslunni...og brann meira!

Veðrið búið að vera ljúft þessa helgina og við búin að njóta þess að slaka á. Garðurinn orðinn fallegur, þvotturinn hreinn og samanbrotinn, ég sólbrún og sæt, David bleikur. Fullkomið.

...how did that happen.

Búin að eyða deginum í rólegheitum - svo miklum rólegheitum að ég gleymdi að búðin lokar klukkan 4 á sunnudögum og við því ekki með neitt í matinn í kvöld. Súpa og brauð verður bara að duga! Eyddi mest öllum deginum á sólstólnum fyrir framan húsið, í skjóli frá næðingnum og með bók við hönd. Er búin að eyða síðustu vikum í að lesa Twilight seríuna og orðin mikill áhugamanneskja um líf blóðsuga og varúlfa!

Fyrsta grill sumarsins í gær. Það var sko alveg ljúft, en varð samt að setja niður grundvallar reglur - bannað að grilla á hverjum degi (við grillum augljóslega ekki súpu) því maðurinn minn á það til að fara yfir strikið. Til að mynda í fyrra þá fékk ég nóg af grillmat í maí...þið getið því rétt ímyndað ykkur.

Nú er komið að heilsuátaki. Allt súkkulaði átakið hefur farið illa með meltingarkerfið og krónískir magaverkir farnir að fara í taugarnar á mér...hef sko litla sjálfstjórn þegar kemur að sælgæti. Ekkert betra en góð bók og svolítið nammi...eða hvað finnst ykkur! 

Svo eru smá fréttir - ég er að koma í heimsókn í júní. David verður eftir heima að sjá um kisu litlu, vinna og taka til (ég lifi í draumaheimi) meðan ég nýt sólarinnar á Íslandi (hvað sagði ég, draumaheimi?!?).

Best að ég fari að elda súpuna - David farin í messu (mamma, ég er sko ekki alveg búin að eyðileggja hann!!) og ég ætla að hafa "matinn" til þegar þessi elska kemur heim.